Η PlayTime Productions, η παιδική/εφηβική σκηνή της Triple Threat Productions

παρουσιάζει την πρώτη παιδική παραγωγή για σχολεία!

Η ιστορία του μικρού πρίγκιπα, του πιο γνωστού παραμυθιού όλων των εποχών, ξετυλίγεται από τρεις καλλιτέχνες, που παίζουν, χορεύουν και τραγουδούν ζωντανά στην σκηνή, ζωντανεύοντας στην σκηνή όλους τους αγαπημένους ήρωες του παραμυθιού και όλες τις περιπέτειες που έζησε ο μικρός πρίγκιπας στο ταξίδι του. Μια παράσταση, φτιαγμένη για τους μικρούς και τους μεγάλους μας φίλους, με πολύ χιούμορ αλλά και παιδικότητα, που χρησιμοποιεί σε αρμονία τις τρεις διαφορετικές τέχνες (χορός, τραγούδι, θέατρο) για να ξετυλίξει τα υπέροχα νοήματα που κρύβει το υπέροχο παραμύθι του Εξυπερύ.

Υπόθεση

Την ιστορία του Μικρού Πρίγκιπα, μας την αφηγείται ο πιλότος, που μετά από ένα ατύχημα στην έρημο, γνωρίζει τον μικρό πρίγκιπα και αποκτάει έναν σπουδαίο φίλο. Εκεί, του αφηγείται όλο του το ταξίδι, τον δικό του πλανήτη και το τριαντάφυλλο που έχει στην καρδιά του και το φροντίζει, το ταξίδι του σε πλανήτες όπου γνώρισε πολλούς παράξενους μεγάλους, με τελευταίο του σταθμό την γη. Μέσα από τις περιπέτειες του, γνώρισε πολλά πλάσματα αυτού του σύμπαντος, έκανε φίλους και μοιράστηκε όμορφες στιγμές, καταλήγοντας πως… “μόνο με την καρδιά βλέπει κανείς αληθινά”.

Πληροφορίες - Συντελεστές:

Διασκευή από το πρωτότυπο έργο: Έμμα Χαραλαμπίδου

Σκηνοθεσία: Άγγελος Κουρέπης

Χορογραφίες: Λευτέρης Κωνσταντίνου

Μουσική: Γιώργος Μαγαλιός

Στίχοι τραγουδιών: Άγγελος Κουρέπης, Λευτέρης Κωνσταντίνου

Φωτογραφία-Βίντεο: Πασχάλης Μπάσιος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Κλαίρη Καραπιδάκη

Οργάνωση παραγωγής: Έμμα Χαραλαμπίδου

Υπεύθυνος επικοινωνίας: Άγγελος Κουρέπης

Παραγωγή: PlayTime Productions

Επί σκηνής οι:

Αγγελική Κοτσιαλή, Βαγγέλης Πέτρου, Γιώργος Μαγαλιός

Η Αριστερή Ενότητα Νομικής του ΑΠΘ σε ανακοίνωση της καταγγέλλει πως φοιτητής έπεσε από παράθυρο του τρίτου ορόφου «επειδή δεν υπήρχε χώρος να καθίσει κάπου αλλού».

Το περιστατικό συνέβη κατά την διάρκεια του μαθήματος «Γενικό Ενοχικό», το οποίο έχει συμπτυχθεί σε ένα από δύο τμήματα και πλέον οι φοιτητές δεν βρίσκαν χώρο να καθίσουν. Ο φοιτητής φαίνεται να μην είχε βρει θέση και να αναγκάστηκε να κάτσει στο παράθυρο.

Εδώ το σημείο που χτύπησε ο φοιτητής κατά την πτώση του σύμφωνα με ανάρτηση του Χ. Αβραμίδη:

Η Αρ.Εν. ζητά την ανάληψη της ευθύνης από πλευράς της πρυτανείας.

Στο σημείο έφτασε το ΕΚΑΒ και ο νεαρός δέχεται τις πρώτες βοήθειες.

Μαρτυρία φοιτήτριας που βρισκόταν στο μάθημα όταν ο συμφοιτητής της έπεσε από το παράθυρο στον Χ. Αβραμίδη:

«Σήμερα στη Νομική σχολή στο ΑΠΘ έγινε ένα τραγικό συμβάν. Είχαμε πτώση συμφοιτητή μας απο το παράθυρο του τρίτου ορόφου εν ώρα μαθήματος. Ο φοιτητής αυτός καθόταν πάνω σε ένα πεζούλι, μπροστά σε ένα ανοιχτό παράθυρο σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο γιατί στη νομική σχολή του ΑΠΘ αυτή τη στιγμή έχουμε τραγικές ελλείψεις και σε αίθουσες και σε καθηγητές, κατάσταση η οποία επηρεάζει τον διαχωρισμό των τμημάτων με περισσότερους φοιτητές και φοιτήτριες από αυτούς που το κάθε τμήμα μπορεί να αντέξει. Ο φοιτητής δεν γνωρίζουμε αυτή τη στιγμή πόσο σοβαρά τραυματίστηκε, ήρθε το ασθενοφόρο, τον πήρε, στην αρχή το παιδί είχε τις αισθήσεις του, απαντούσε σε ερωτήσεις, μετά σταμάτησε να απαντάει. Ελπίζουμε πραγματικά το καλύτερο για την υγεία του, είναι στο μυαλό μας αυτή τη στιγμή και το κέντρο της προσοχή μας πέφτει σε αυτόν. Την ίδια στιγμή , όμως, πρέπει να τονιστεί ότι στη Νομική Σχολή και στο ΑΠΘ εν γένει βιώνουμε μια κατάσταση ως αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών. Η κοσμητεία και η Πρυτανεία είναι συνένοχη σε ένα έγκλημα, γιατί μιλάμε για μια κατάσταση που δεν προκαλεί απλώς δυσφορία, αλλά έχει λάβει και εγκληματικές διαστάσεις. Χρειάζεται χρηματοδότηση όχι για την κακώς εννοούμενη ασφάλεια που έρχονται να εκπληρώσουν οι ΟΠΠΙ και τα ΜΑΤ, διαμορφώνοντας ένα πλαίσιο συμβολικής και υλικής βίας στα πανεπιστήμια, αλλά και την πραγματική ασφάλεια για ασφαλείς υποδομές και για αξιοπρεπείς όρους σπουδών . Αύριο καλούμε σε παράσταση διαμαρτυρίας στις 10πμ. στην Κοσμητεία της Νομικής Σχολής, στις 12μ.μ. στην Πρυτανεία και στις 2π.μ. στην συνέλευση του φοιτητικού μας συλλόγου προκειμένου να παρθούν αποφάσεις απέναντι σε αυτή την κατάσταση»

Ολόκληρη η ανακοίνωση της Αρ.Εν. :

«Εγκληματική (και όχι νομική) σχολή!

Μόλις τώρα έπεσε από τον τρίτο όροφο της σχολής συνάδελφος μας επειδή καθόταν στο παράθυρο!
Το μάθημα του γενικού ενοχικού, το οποίο έχει πλέον συμπτυχθεί σε δύο τμήματα, παρακολουθείται από παρά πολλους φοιτητές με αποτέλεσμα να μη βρίσκουν θέση να καθίσουν. Η αδιαφορία της κοσμητείας όχι μόνο για τις συνθήκες διδασκαλίας αλλά πλεον και για την ασφάλεια της σωματικής μας ακεραιότητας, επιβεβαιώνει την εγκληματική διαχείριση της κατάστασης.

Να λογοδοτήσει τώρα ο κοσμήτορας Γκλαβίνης και ο Πρυτάνης Παπαϊωάννου, ο οποίος με θράσος έκανε την εμφάνισή του για να μη φορτωθεί στο λαιμό του η ευθύνη αυτή!

Πλέον στις σχολές μας δε χωράμε -όντως- ούτε εμείς.

Άμεση ανάληψη της ευθύνης, επαρκείς υποδομές και καθηγητικό προσωπικό!

Αρ.Εν. Νομικής ΑΠΘ»

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής Βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea
 

Οι ρευματοπαθείς με πόνους στα άκρα, όσοι υποφέρουν από μετατραυματικές αρθρίτιδες και αρθριτικά, καθώς και όσοι έχουν ένα παλιό κάταγμα ποδιού ή χεριού υποφέρουν από την υγρασία.
Μελέτες αναφέρουν ότι όσοι ζουν σε υγρό περιβάλλον -π.χ. στα νησιά- συχνά εμφανίζουν εκφυλιστικές αλλοιώσεις του μυοσκελετικού συστήματος (τα γνωστά σε όλους μας “άλατα"). 


Τις αλλοιώσεις αυτές μερικοί τις παρουσιάζουν και στα 30 τους, γι’ αυτό αρκετοί νέοι άνθρωποι, όταν ο καιρός αλλάζει, παραπονιούνται για πόνους στα χέρια και στα πόδια. Έτσι, παρόλο που ο ακριβής μηχανισμός της σχέσης υγρασίας και αρθροπαθειών δεν είναι ακόμη γνωστός, φαίνεται να επηρεάζεται μια ομάδα υποδοχέων στις αρθρώσεις, οι οποίοι διεγείρουν την παραγωγή ουσιών που προκαλούν φλεγμονή και πόνο.

Την περίοδο του χειμώνα, οπότε και υπάρχει αυξημένη υγρασία, ο μέσος ημερήσιος αριθμός θανάτων από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου είναι περίπου 32% μεγαλύτερος σε σχέση με το καλοκαίρι.

Ακόμα Οι απότομες αλλαγές του καιρού και η αύξηση της υγρασίας φαίνεται ότι επηρεάζουν την υγεία ατόμων με χρόνια αναπνευστικά προβλήματα, όπως το βρογχικό άσθμα.

Επίσης η υγρή ατμόσφαιρα και η απότομη πτώση της βαρομετρικής πίεσης επηρεάζουν την ψυχική και σωματική μας υγεία. Σύμφωνα με έρευνες, ο υγρός καιρός σχετίζεται με ενοχλήσεις στις αρθρώσεις, κρίσεις άσθματος, ρινίτιδες, ημικρανίες, καρδιακά επεισόδια και κατάθλιψη.

Η βιομετεωρολογία είναι η επιστήμη που εξετάζει τις καιρικές συνθήκες και τις επιπτώσεις τους στην υγεία, στηριζόμενη στους «δείκτες δυσφορίας» που προκαλούν οι ατμοσφαιρικές αλλαγές στις ομάδες του πληθυσμού. Ο μουντός και βροχερός καιρός φέρνει μελαγχολία, κακοκεφιά και συχνά τάση υπερφαγίας και επιθυμία για γλυκά. Όσο για τα παιδιά, γίνονται πιο απείθαρχα, ενώ στα σχολικά διαγωνίσματα η απόδοσή τους είναι χαμηλή.

Τι μπορείτε να κάνετε;

Αποφυγή άσκησης σε ανοιχτούς χώρους με υψηλή υγρασία, γιατί ο υγρός αέρας που μπαίνει στους πνεύμονες μπορεί να επιδεινώσει την κατάστασή σας.

Τις κρύες και υγρές ημέρες καλό είναι να ντύνεστε καλά.

Αν έχετε πιο έντονα συμπτώματα, η λήψη απλών παυσίπονων και η ελαφριά άσκηση μπορεί να σας βοηθήσουν.

Αν πάσχετε από στεφανιαία νόσο ή έχετε υπέρταση, καλό είναι τις ημέρες με έντονη υγρασία να βρίσκεστε σε σχετικά ξηρό περιβάλλον.

Αερίζετε καλά το σπίτι σας, ιδιαίτερα τις ηλιόλουστες ημέρες. Μπορείτε, επίσης, να τοποθετήσετε στο σπίτι σας ένα υγρόμετρο για να ελέγχετε τα επίπεδα της υγρασίας.
 

Η κατανάλωση αλκοόλ καλό είναι να αποφεύγεται όταν η ατμοσφαιρική υγρασία είναι υψηλή, επειδή συμβάλλει στην απώλεια θερμότητας από το σώμα.

Αν οι αρθρώσεις σας πονάνε μόνο κατά τις περιόδους με έντονη υγρασία, η ήπια συστηματική άσκηση (κολύμπι, τζόκινγκ, ποδήλατο) μπορεί να βελτιώσει το μυϊκό σας σύστημα και να κάνει το σκελετό σας ανθεκτικότερο.

Ευεργετική δράση στις αρθρώσεις έχει και το μουρουνόλαδο (από το συκώτι της μουρούνας ή άλλων συγγενικών ψαριών, όπως ο μπακαλιάρος), που είναι πλούσιο σε βιταμίνες Α, D και ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, καθώς και μια ισορροπημένη διατροφή, πλούσια σε λαχανικά, φρούτα, ελαιόλαδο κ.ά.

Μια διατροφή πλούσια σε υδατάνθρακες (δημητριακά, πατάτες, ψωμί ολικής αλέσεως, όσπρια, μαύρο ρύζι, μακαρόνια) και βιταμίνη C (που αφθονεί σε φρούτα και λαχανικά) βοηθά, γιατί έχει την ιδιότητα να ισορροπεί το νευρικό σύστημα.

Τα βότανα που βοηθούν τον οργανισμό να καταπολεμήσει τις φλεγμονές είναι δεκάδες.

Ευκάλυπτος Ο ευκάλυπτος είναι δέντρο ιθαγενές της Τασμανίας που μπορεί να φτάσει σε ύψος ακόμα και τα 50 μέτρα. Στην Ευρώπη έφτασε αρκετά αργά, στα τέλη του 19ου αιώνα. Τα φύλλα του περιέχουν ένα αιθέριο έλαιο, το ευκαλυπτέλαιο, το οποίο έχει έντονο άρωμα, πικρή και καυστική γεύση. Περιέχει κινεόλη σε ποσοστό 70%, αλκοόλες, κουμιναλδεΰδη, αρωμαδενδρίνη και πινένια. Το ευκαλυπτέλαιο είναι το συστατικό που έχει θεραπευτική δράση κατά των φλεγμονών του αναπνευστικού συστήματος, του πονόλαιμου και του άσθματος. Για να κάνουμε εισπνοές, βράζουμε νερό και ρίχνουμε φύλλα ευκαλύπτου, πευκοβελόνες, θυμάρι και λεβάντα. Οι εισπνοές γίνονται δύο ή τρεις φορές την ημέρα για μια περίοδο δύο εβδομάδων.

Κολοκυθιά 

Η γλυκιά κολοκύθα είναι ένα φυτό με εξαιρετικές θεραπευτικές ιδιότητες και σπουδαία δράση κατά των φλεγμονών. Τα σπέρματα του φυτού περιέχουν ένα γλυκό και παχύ έλαιο, μια δριμεία ρητίνη, την πεπορεγίνη, καθώς επίσης και έλαιο, ζάχαρη, γόμα, κιτρουλλικό οξύ, χλωροφύλλη και εμουλσίνη. Η ψημένη σάρκα της γλυκιάς κολοκύθας χρησιμοποιείται ως καταπραϋντικό φάρμακο, ενώ ο ωμός πολτός χρησιμοποιείται με μαλακτικά καταπλάσματα κατά των εγκαυμάτων και κάποιων επιπόλαιων φλεγμονών. Επιπλέον, το γαλάκτωμα από τα σπέρματα της γλυκιάς κολοκύθας χρησιμοποιείται κατά των φλεγμονών του πεπτικού σωλήνα, της ουρήθρας και της κύστης.

Μελιτζάνα

 Η μελιτζάνα είναι ένα από τα σχετικά λίγα φυτά με θεραπευτική δράση που ήταν άγνωστα στους γιατρούς της αρχαίας Ελλάδας. Κατάγεται από τις Ινδίες και την Κίνα, ενώ στην Ευρώπη έφτασε για πρώτη φορά μόλις τον 16ο αιώνα ταυτόχρονα με την εξάπλωσή της στην Αμερική. Στη φαρμακευτική τα χρήσιμα μέρη της μελιτζάνας είναι τα φύλλα και ο μίσχος του καρπού. Τα φύλλα της μελιτζάνας, ως κατάπλασμα για εξωτερική χρήση, έχουν μαλακτικές και επουλωτικές ιδιότητες, κυρίως για περιπτώσεις που αφορούν αιμορροΐδες, καλόγερους, εγκαύματα και φλεγμονές. Ειδικά για ό,τι αφορά τις αιμορροΐδες, στη λαϊκή ιατρική περιγράφεται η παρασκευή μιας σκόνης από ψημένα κοτσάνια του καρπού της μελιτζάνας. Η σκόνη αυτή τοποθετείται με βαμβάκι πάνω στις αιμορροΐδες.

Σκόρδο

 Το σκόρδο είναι ένα από τα πιο πολύτιμα φαρμακευτικά φυτά. Είναι γνωστό από την αρχαιότητα. Οι εργάτες που έχτισαν τις πυραμίδες της Αιγύπτου έτρωγαν κάθε μέρα μια σκελίδα ως αντισηπτικό και τονωτικό. Το ίδιο έκαναν και οι αθλητές λίγο πριν λάβουν μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Γενικά, το σκόρδο ήταν για τους γιατρούς της αρχαιότητας φάρμακο για όλες τις αρρώστιες. Το σκόρδο ευεργετεί τον οργανισμό προλαβαίνοντας λοιμώξεις όπως η γρίπη, η φυματίωση και η βρογχίτιδα, καθώς και άλλες λοιμώξεις των πνευμόνων και των εντέρων. Η καλύτερη συνταγή είναι να φαγωθεί ωμό, ενώ για όσους φοβούνται την έντονη μυρωδιά του, αυτή εξουδετερώνεται με μαϊντανό, μήλο, σπόρους γλυκάνισου ή κάρδαμο.

Αλόη 

Η αλόη είναι πολύ γνωστή από την αρχαιότητα. Οι Έλληνες, οι Ρωμαίοι, οι Αιγύπτιοι και οι Κινέζοι τη χρησιμοποιούσαν για να θεραπεύσουν ασθένειες του δέρματος, ενώ στην Αίγυπτο ήταν ένα από τα βασικά συστατικά για το βαλσάμωμα των νεκρών. Περιέχει περίπου 200 συστατικά τα οποία είναι πολύτιμα για τον οργανισμό. Μεταξύ αυτών είναι κάποια πολύτιμα αμινοξέα, σάκχαρα, στερόλες, ένζυμα, λιγνίνη, Β-καροτίνη, χολίνη, μηλικό οξύ, βιταμίνες, ασβέστιο, νάτριο, μαγνήσιο, κάλιο κ.λπ. Η ρητίνη κάποιων ποικιλιών αλόης είναι αρωματική και έχει αντιμυκητική, αντιβιοτική και αντιφλεγμονώδη δράση. Τις τελευταίες δεκαε­τίες δεν υπάρχει ανάγκη για την οικιακή παρασκευή αλοιφών ή αφεψη­μά­των, αφού η αλόη βρίσκεται πολύ εύκολα σε διάφορα φαρμακευτικά προϊόντα

Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea 

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ

«Τραγουδιστά»

27 Οκτωβρίου στον Σταυρό του Νότου Plus 

Νέα ημερομηνία, νέα σκηνή!
 

Η Κατερίνα Παπουτσάκη για πρώτη φορά στο Σταυρό του Νότου Plus, για να μας παρουσιάσει μια συλλογή από τραγούδια που σημαίνουν πολλά για εκείνη.
Τραγούδια δικά της, τραγούδια που της φέρνουν στο μυαλό μυρωδιές από τα παλιά αλλά και μελωδίες του σήμερα.
Όλα αυτά «πειραγμένα» με αγάπη και κέφι, από εμπνευσμένους μουσικούς με γούστο, σκέρτσο και φινέτσα!
 
Η παράσταση στο Gazarte που ήταν προγραμματισμένη για τις 21 Οκτωβρίου ακυρώθηκε για λόγους ανωτέρας βίας.
 
Συντελεστές: 
Κατερίνα Παπουτσάκη 
 
Μουσικοί: 
Δημήτρης Κουλεντιανός- Κοντραμπάσο
Δημήτρης Καλαμαράς - Κιθάρα
Βασίλης Παναγιωτόπουλος - Τρομπόνι, ακορντεόν, πιάνο
Γιώργος Γληνός- Κρουστά
Γιάννης Παπαδούλης – Τύμπανα
Φωτογραφία αφίσας: Αλέξανδρος Μακρής
Marketing: MyUkiyo 
Social Media Management: Κορίνα Λαγουδάκη 
Παραγωγή: Novel Vox 

Ώρα Έναρξης: 21.30
Ώρα Προσέλευσης: 21:00
Τιμή εισιτηρίου: 12€ 
Προπώληση εισιτηρίων: VIVA.GR
Πληροφορίες: ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ PLUS, Φραντζή & Θαρύπου 35-37, Νέος Κόσμος
 

Instagram | Facebook | YouTube | Spotify | TikTok | Twitter

Με 467 ψήφους υπέρ, 136 κατά και 15 αποχές η ευρωβουλή αποφάσισε να «κόψει» τον προϋπολογισμό της Frontex εξαιτίας της έκθεσης-κόλαφος της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) ενώ καταδίκασε απερίφραστα τον ευρωπαϊκό οργανισμό φύλαξης των συνόρων για τις πρακτικές pushbacks που ακολούθησε στο Αιγαίο.

Το αποτέλεσμα, αν και αναμενόμενο μετά τη δημοσίευση της εν λόγω έκθεσης, αποδεικνύει πως οι Ευρωπαίοι πλέον αντιλαμβάνονται ολωσδιόλου διαφορετικά τις πολιτικές που εφαρμόζει η κυβέρνηση του Μητσοτάκη στο Αιγαίο εναντίον των προσφύγων και των μεταναστών.

Τα πολιτικά μηνύματα της ψηφοφορίας της Ευρωβουλής

Από τούδε και εξής οι ελάχιστοι σύμμαχοι του Μητσοτάκη στην Ευρώπη λιγοστεύουν, ενόσω το παράδειγμα της Frontex επιδρά αρνητικά σε όσους κρατούν ακόμη φιλική στάση στη  συγκεκριμένη πολιτική. Διότι στη παρούσα συγκυρία, το πολιτικό κόστος της άρνησης των επαναπροωθήσεων μοιραία έχει πολλαπλασιαστεί, αφού ο ευρωπαϊκός Τύπος ιεραρχεί το θέμα πολύ ψηλά στην ατζέντα.

Επίσης, αναμένεται με ενδιαφέρον η γραμμή που θα κρατήσει η ελληνική κυβέρνηση την επαύριον της ψηφοφορίας στην Ευρωβουλή, απέναντι στους δημοσιογράφους, οι οποίοι εδώ και τέσσερα χρόνια ασχολούνται συστηματικά με το συγκεκριμένο ζήτημα. Άραγε θα συνεχίσει η κυβέρνηση να τους στοχοποιεί και να τους διαψεύδει σαν να μην άλλαξε τίποτε;

Ακολούθως, είναι απορίας άξιον το τι αποφάσεις θα πάρει η Κομισιόν και το Ευρωκοινοβούλιο σε σχέση με την ελληνική κυβέρνηση. Εξάλλου οι παραβιάσεις του κράτους δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θεωρούνται συστηματικές και ενδεχομένως να επιβληθούν κυρώσεις. Επ’ αυτού, να σημειωθεί πως τη Τρίτη το Euractiv σε δημοσίευμα του ενημέρωσε πως «Η Επιτροπή παγώνει κονδύλια προς την Πολωνία λόγω κράτους Δικαίου».

Κατά συνέπεια, το μήνυμα είναι καθαρό: εάν συνεχιστεί η πολιτική Μητσοτάκη στο προσφυγικό, στον Τύπο και στη Δικαιοσύνη, τα ευρωπαϊκά κονδύλια που θα «δημιουργούσαν την Ελλάδα 2.0» θα βρεθούν σε ομηρία.

Τουρκία πραγματοποίησε δοκιμαστική εκτόξευση ενός βαλλιστικού πυραύλου μικρού βεληνεκούς πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα την Τρίτη, σύμφωνα με δύο πηγές που γνωρίζουν το θέμα και τις οποίες επικαλείται το Bloomberg.

Η δοκιμαστική εκτόξευση πραγματοποιήθηκε πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα την Τρίτη. Ο πύραυλος εκτοξεύθηκε από κινητή πλατφόρμα σε ένα αεροδρόμιο κοντά στο λιμάνι της Ριζούντας γύρω στις 7 π.μ. τοπική ώρα, σύμφωνα με τα άτομα που επικαλείται το πρακτορείο. Κατά τη δοκιμαστική βολή ο πύραυλος κάλυψε 561 χιλιόμετρα και έπεσε στην ακτή του λιμανιού της Σινώπης.

Το έργο  Tayfun

Σύμφωνα με τα τουρκικά μέσα, η εταιρεία Roketsan πραγματοποίησε την πρώτη δοκιμαστική εκτόξευση του βαλλιστικού πυραύλου μικρής εμβέλειας (SRBM).

Το μυστικό έργο ανάπτυξης πυρομαχικών ακριβείας που ονομάζεται Tayfun, ή Typhoon στα τουρκικά, βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και αρκετά χρόνια, σύμφωνα με τα όσα αναφέρουν οι πηγές του Bloomberg.

The Weather In Europe
Μια υπαρξιακή κωμωδία για το μέλλον.

Σκηνοθεσία: Γιώργος Βαλαής

θησείον, ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ
από  26 Οκτωβρίου για 20 παραστάσεις 
κάθε Τετάρτη με Κυριακή στις 21.00

"... You don't need a weatherman / To know which way the wind blows’’
Subterranean Homesick Blues - Bob Dylan

Έξι άτομα αποκλεισμένα στο gate ενός αεροδρομίου λόγω κλιματικής κρίσης. Ένα χορικό ανθρώπων που περιμένει, συζητά, διαφωνεί, θυμάται, χορεύει, ονειρεύεται. Ο φόβος τους για τον καιρό είναι ο φόβος τους για το μέλλον. Η συνάντησή τους αποκαλύπτει ταυτόχρονα μια έξαρση ανασφάλειας που επικρατεί σε όλη την Ευρώπη, ανασφάλεια κλιματική, ενεργειακή, γεωπολιτική και προσωπική.

Οι έξι ήρωες, μέσα στην κατάσταση αναμονής και ακινητοποίησης που βρίσκονται, χάνουν κάθε δυνατότητα ελέγχου πάνω στον χρόνο, καθώς ο χρόνος δεν “περνά” μάλλον αλλά πάλλεται σαν “χρόνος μηδέν”, σαν “μεσοδιάστημα”, όπου κάτι έχει ολοκληρωθεί και το καινούργιο δεν έχει ξεκινήσει. Οι ήρωες ζουν μέσα σε αυτή την αναμονή, ένα χώρο άκαρπων σκέψεων, μάταιων συγκρούσεων, νέων ελπίδων, βραδύτητας και αβεβαιότητας για το παρόν καθώς βιώνουν μια συλλογική και υπαρξιακή κατάσταση που μοιάζει με εφιάλτη.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Γιώργος Βαλαής
Δραματουργία: Γιώργος Βαλαής, Γεωργία Κανελλοπούλου
Σύμβουλος Δραματουργίας: Πρόδρομος Τσινικόρης
Σκηνικά, κοστούμια: Ελένη Στρούλια
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Επιμέλεια κίνησης, Χορογραφία: Γιάννης Νικολαΐδης
Σχεδιασμός-σύνθεση ήχου: Μανώλης Μανουσάκης
Video editing: Μιλτιάδης Χρηστίδης
Καλλιτεχνικοί Συνεργάτες: Φρόσω Μαστρόκαλου, Voltnoi Brege
Βοηθός σκηνοθεσίας: Γεωργία Κανελλοπούλου
Συνεργάτες σκηνογράφοι: Ζαΐρα Φαληρέα, Τζάνος Μάζης
Κατασκευές ενδυμάτων: Δημήτριος Παρασκευόπουλος
Φωτογραφίες: Karol Jarek
Εκτέλεση παραγωγής:  One Plant Production
Οργάνωση Επικοινωνίας & Διαφήμιση: CONSTANTLY PRODUCTIONS - Ευάγγελος Κώνστας
Γραφείο Τύπου & Επικοινωνία: Ευαγγελία Σκρομπόλα (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. / 697 2547075)

Ηθοποιοί: Μάνος Βαβαδάκης, Ρωμανός Καλοκύρης, Μάγδα Καυκούλα, Άλκηστη Πολυχρόνη, Θοδωρής Πεντίδης, Χριστιάνα Τόκα

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Παραστάσεις :από 26 Οκτωβρίου για 20 παραστάσεις κάθε Τετάρτη με Κυριακή στις 21.00
 Διάρκεια:100 λεπτά
Τιμές εισιτηρίων: 15€, 12€
Προπώληση: viva.gr
Κρατήσεις θέσεων:  210 32 55 444 (2 ώρες πριν την έναρξη της παράστασης)

Της Γεωργίας Γιαμπουράνη

Με αυτήν την ανοικτή μου επιστολή εκφράζω δημόσια ένα μεγάλο  «ευχαριστώ» στους  «Επιστήμονες   για την  Υγεία και  την  Ελευθερία», οι οποίοι αξιολογώντας την πρότασή μου «Ανοσοποιητικό Σύστημα και Διατροφικές Ανεπάρκειες» με τίμησαν με το ειδικό αφιέρωμά τους: «Γιατί  το  πιο  ΔΥΝΑΤΟ  ΟΠΛΟ  του  ανθρώπου, το  ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ,  έμεινε έξω  από  όλη την   διαχείριση»;  https://www.eyewideopen.org/?p=4274  

Αφορμή  αποτέλεσαν οι επιστολές, που είχα στείλει στις αρχές της εμφάνισης του  κορωνοϊoύ  προς   στον  ΕΟΔΥ  (υπόψη κ. Τσιόδρα ) και  το  Υπουργείο  Υγείας, όπου ήθελα να αναδειχτεί  το πολύ  σημαντικό   αυτό  θέμα,  το οποίο  κατά  την γνώμη μου έπρεπε να τονιστεί. Παρόλο  που μέχρι  σήμερα, έχουν περάσει 2,5  χρόνια από  τότε, εκτός  της  τυπικής απάντησης που έλαβα  από το   Υπουργείο   Υγείας, και  η οποία  επιβεβαίωνε, τον πολύ σημαντικό ρόλο που   διαδραματίζει   η  διατροφή    στην  υγεία μας,  τα   συγκεκριμένα  ερωτήματα  της  επιστολής   δεν απαντήθηκαν.  Από τις εφημερίδες  της  χώρας  μας, εκτός  της εφημερίδας  «Αμαρυσίας»  και τα δύο site, bonsaistories και eyewideopen.org , καμία  άλλη  δεν  δημοσιοποίησε   τις  επιστολές. Παρόλο μάλιστα, που  κάποιοι από τους δημοσιογράφους, βρήκαν  το θέμα    εξαιρετικά  ενδιαφέρον και ήθελαν να κάνουν  ειδική αναφορά,  εν τέλει  δεν   το προχώρησαν.  Και ένας  από  τους λόγους  που  δεν  δημοσιοποίησαν   τις  επιστολές  σύμφωνα με την απάντηση,  που έλαβα   από  δημοσιογράφο  μεγάλης  εφημερίδας, ήταν  το γεγονός ότι  δεν ήμουν  «ειδική».  Χαρακτηριστικά ειπώθηκε: «Όλα  τέλεια, πολύ  ενδιαφέροντα τα όσα έχετε γράψει,    αλλά  ξέρετε   δεν μπορούμε να   δημοσιοποιήσουμε  τίποτα,   γιατί  εσείς  που τα λέτε αυτά  δεν  είστε ειδικός,  ούτε καθιερωμένη».  Επίσης   κατά   την  άποψη  άλλων   δημοσιογράφων  το  μόνο   όπλο  κατά  του  κορωνοϊoύ ήταν  τα  εμβόλια,  καθώς  αυτά   θα  έχτιζαν  το  πολυπόθητο  «τείχος ανοσίας»   και μονάχα  μέσα  από αυτά  θα προστατευόταν αποτελεσματικά   ο   πληθυσμός. Ο   κόσμος,  εν μέσω αύξησης των κρουσμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο,  έπρεπε να πειστεί  για  την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των νέων σκευασμάτων και κατά   συνέπεια   οποιαδήποτε άλλη άποψη  θα τον  αποπροσανατόλιζε,   θα  τον προβλημάτιζε και  αυτό θα έπρεπε  να  αποφευχθεί, γιατί ό  ιός  ήταν  πολύ  επικίνδυνος  και  θα  τους σκότωνε  όλους!  Επιπρόσθετα κατά  την άποψη άλλων δημοσιογράφων αλλά και γιατρών , δεν  ήταν  καλή  ιδέα  να  μιλήσουμε  για  τέτοιου είδους  πρόληψη,  γιατί  δεν θα  προλαβαίναμε έτσι και αλλιώς να χτίσουμε ένα  καλό  ανοσοποιητικό σύστημα!   

Κρίμα! Γιατί  μέχρι  να έρθουν τα  εμβόλια χάθηκαν  πολλοί μήνες, χωρίς να   δοθεί   αυτή η  πολύτιμη  γνώση. Κρίμα, γιατί ακόμα και για   τον   εμβολιασμό   χρειάζεται   ένα   καλό  αμυντικό σύστημα. Αλλά  δυστυχώς αυτό   δεν  ειπώθηκε από  κανέναν. Η  μόνη καμπάνια και όλες οι  οδηγίες  ήταν   για  την  κοινωνική  αποστασιοποίηση,  τα  απολυμαντικά,  το καλό πλύσιμο  των  χεριών, τις   μάσκες και  τα εμβόλια.

Νιώθω αφελής, που  όταν έστελνα τις  επιστολές, πίστευα  ότι  ήθελαν να κάνουν τα πάντα, προς πάσα  κατεύθυνση, προκειμένου  να   αντιμετωπίσουμε με τον καλύτερο  δυνατόν  τρόπο  την  ασθένεια  Covid 19. Λυπάμαι  για ο,τι  ζούμε. Λυπάμαι  που εμείς  οι ίδιοι  με την   δική μας στάση, ανοχή  και συμπεριφορά  διαιωνίζουμε αυτόν τον κόσμο.  Λυπάμαι,  που την  κάθε  διαφορετική τοποθέτηση  την φίμωσαν, την  απέκλεισαν  από  όλα  τα μέσα  μαζικής ενημέρωσης  και  την  χαρακτήρισαν  ως αναληθή, ακόμα και όταν   αυτή   η άποψη ήταν  επιστημονικά  τεκμηριωμένη από  εξαιρετικούς  και  διαπρεπείς  επιστήμονες  από  όλο τον κόσμο!  Άλλωστε  όπως  γνωρίζουμε  η  επιστήμη προοδεύει μέσα  από την  αμφισβήτηση και δεν είναι λίγες οι  φορές που  νέα  δεδομένα   ανατρέπουν   τις ήδη καθιερωμένες  επιστημονικές απόψεις.

Βασικός   σκοπός   των  επιστολών  μου  είναι,   οι άνθρωποι να παραμένουν  υγιείς, με ενέργεια και  ζωτικότητα, ικανοί να  αντιμετωπίζουν κάθε νόσο, όσο  βέβαια  αυτό μπορεί να  γίνει  εφικτό, σε περίπτωση  που  συνυπάρχουν  υποκείμενα  νοσήματα. Mε αφορμή τις σπουδές μου  στην  Τεχνολογία  Τροφίμων και  Διατροφής,  μου άνοιξε ένας τεράστιος  ορίζοντας  για  την   αλληλεπίδραση που έχει  η  χημεία της τροφής  με  τη  βιοχημεία  του  ανθρώπινου  οργανισμού. Το  Ανοσοποιητικό  Σύστημα, η  Υγεία  και   Θεραπευτική  Διατροφολογία αποτελούν αντικείμενα  μελέτης   για πολλά  χρόνια  στη   ζωή μου. Πιστεύω ότι δεν   ήταν  καθόλου τυχαίο,  που  ο  Ιπποκράτης  θεράπευε πλήθος ασθενειών με  τη  διατροφή, την  φυσική άσκηση, την ψυχολογία και τα βότανα, γιατί  η  φύση  μας  έχει  δώσει  τα πάντα. Και  όχι μόνο δεν είναι  «ξεπερασμένος»  ο  Πατέρας    της  Ιατρικής, όπως τολμούν να  λένε  κάποιοι   γιατροί, αλλά  αντιθέτως  η   επιστημονική  έρευνα  τον επιβεβαιώνει   διαρκώς! Λάβετε  υπόψη μονάχα  τα όσα ανακαλύπτουμε   για  το  εντερικό μικροβίωμα και για  τα   θρεπτικά συστατικά   των  τροφίμων.  Ο άνθρωπος  είναι  προικισμένος  με αυτοθεραπευτική ικανότητα και είναι σημαντικό  όλοι  να    γνωρίζουμε  τι πρέπει να  κάνουμε    για  να   προφυλαχτούμε  από  έναν   τρόπο   ζωής  τόσο  λανθασμένο,  που   απομακρύνεται    όλο και  πιο πολύ  από  τη  φύση και  τους   κιρκάδιους  ρυθμούς της.  

Δεν είμαι κατά των φαρμάκων όταν αυτά κρίνονται απαραίτητα.  Τα  φάρμακα  όμως τα  παίρνουν οι άρρωστοι  άνθρωποι και  όχι  οι υγιείς και ποτέ  αδιάκριτα και οριζόντια  σε όλο τον κόσμο!  Για  αυτό και  είμαι  κατά της χορήγησης  φαρμακευτικών σκευασμάτων σε άκρως υγιείς ανθρώπους, όταν δεν έχουν ολοκληρωθεί οι έρευνες και   χωρίς μάλιστα να λαμβάνεται   υπόψη η ιδιοσυστασία και η παθολογία του κάθε ανθρώπου.  Είμαι αντίθετη,  στο να αντιμετωπίζεται  ένας  υγιής  άνθρωπος   ως μολυσματικός  και επικίνδυνος  μέσα στην  κοινότητα και με το πρόσχημα της Κοινωνικής  Ευθύνης να  διχάζεται  μια ολόκληρη κοινωνία  για  φαρμακευτικά σκευάσματα   τα οποία  δεν  προστατεύουν  από τη μόλυνση, τη νόσηση και τη μετάδοση. Πιστεύω πως  η πρωταρχική μέριμνα των επιστημόνων πρέπει να είναι ο σεβασμός στην πολυπλοκότητα του ανθρώπινου οργανισμού αλλά και του ανοσοποιητικού συστήματος, ενός  συστήματος , τόσο διεσπαρμένου στον οργανισμό και με τόση άρρηκτα  συνδεδεμένη σχέση και με το νευρικό σύστημα! Για  αυτό και κάθε παρενέργεια  μετά  από  μια  ιατρική πράξη, θα πρέπει να λαμβάνεται  πολύ  σοβαρά  υπόψη και να καταγράφεται για  περαιτέρω  διερεύνηση. Αντιθέτως η εκ των προτέρων βεβαιότητα μη συσχετισμού  της   παρενέργειας  που προκύπτει  από  μια  ιατρική πράξη, που έχει προηγηθεί σε άκρως υγιείς ανθρώπους, κλονίζει  συθέμελα την εμπιστοσύνη του πολίτη απέναντι στο  Σύστημα Υγείας και  σίγουρα  εγείρει  πολλά  ερωτήματα.

 Οραματίζομαι ένα Σύστημα  Υγείας που δεν θα  θεσπίζει  «ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΑ»,  αλλά με πλήρη   ευθύνη  θα  σέβεται  την  αμφισβήτηση,  θα  την  ερευνά και   θα στέκεται  δίπλα    στον κάθε  πολίτη, που  θα  υφίσταται βλάβη μετά   από ένα  φαρμακευτικό σκεύασμα. Θα εφαρμόζει  δηλαδή  την φαρμακοεπαγρύπνηση,  που θεσπίστηκε   τόσο  σοφά  για την  πρόληψη των ανεπιθύμητων ενεργειών και  την προστασία  της Δημόσιας Υγείας. Οραματίζομαι   ένα   Σύστημα  Υγείας,  που    θα  προλαμβάνει  τις  ασθένειες και  θα  ψάχνει τις  ΑΙΤΙΕΣ  που  τις   προκαλούν! Ένα Σύστημα Υγείας, που  θα  προστατεύει  την  ΥΓΕΙΑ  των ανθρώπων  και   θα εντάξει   τον παράγοντα Διατροφή και  την  ενδυνάμωση του Ανοσοποιητικού Συστήματος, μόλις από τα σχολικά μας  χρόνια. Η  Φυσική  Άμυνα είναι πάντα ένα Ισχυρό  Όπλο!  Πέρα   από κάθε   κερδοσκοπικό   συμφέρον  και πολιτική σκοπιμότητα,  με  απόλυτη   διαφάνεια     και  ύψιστο  σεβασμό  στην  ανθρώπινη   ζωή,  εύχομαι    η  Ιατρική  Επιστήμη   να  πάρει  το δρόμο  που οφείλει και να  δίνει   την  πολύτιμη  γνώση  της  σε  όλους  τους  ανθρώπους χωρίς  να κρύβει  καμμία  αλήθεια.  Γιατί η Ιατρική Επιστήμη  δεν είναι μονάχα θεραπεία. Είναι και Πρόληψη! Εύχομαι  όλοι μαζί, με  ύψιστο   σεβασμό  απέναντι στον   ίδιο μας   τον  εαυτό,   τη  ζωή και   τη φύση , να συμβάλλουμε  σε έναν  πιο   υγιή, αξιοπρεπή και  δίκαιο  κόσμο. 

Η στήλη «Ιστορίες Χωρίς Φωνή» του Πέτρου Κατσάκου στην εφημερίδα «Αυγή» δίνει βήμα στα πλάσματα που δεν μπορούν να μιλήσουν. Πρώτη φορά τα ζώα αποκτούν βήμα και ουρλιάζουν για τα δικαιώματά τους. Με τρόπο που μόνο ένας αφηγητής με ενσυναίσθηση μπορεί να κάνει.

Του Πέτρου Κατσάκου*

Τα γουρούνια θεωρούνται το πέμπτο πιο έξυπνο ζώο στον κόσμο. Πολύπλοκα και ευαίσθητα, αυτά τα απίστευτα πλάσματα τραγουδούν στα μωρά τους, μπορούν να αναγνωρίσουν τις μοναδικές εκκλήσεις των μητέρων τους και απολαμβάνουν μια αγκαλιά με τους φίλους τους. Ταυτόχρονα τα γουρούνια είναι το τρίτο πιο συχνά σφαγμένο ζώο για φαγητό στον κόσμο μετά τα κοτόπουλα και τα ψάρια.

Τον περασμένο χρόνο και σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τροφίμων σφαγιάστηκαν περίπου 1,3 δισεκατομμύρια γουρούνια παγκοσμίως. Αυτό σημαίνει ότι περίπου 3,5 εκατομμύρια γουρούνια σφάζονται κάθε ημέρα. Και αυτοί οι αριθμοί ισχύουν με δεδομένο πως σχεδόν το ένα τρίτο του ανθρώπινου πληθυσμού της γης δεν τρώει το κρέας του γουρουνιού για αυστηρά θρησκευτικούς λόγους, μειώνοντας έστω και με τον τρόπο αυτό τα σφαγμένα ζώα.

Ζώα που αποτελούν ίσως τα μεγαλύτερα θύματα του ανθρώπου, με την χοιροτροφία να θεωρείται ένα από τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά της σύγχρονης βιομηχανίας τροφίμων. Αυτό που ο Πολ Μακάρτνι πριν χρόνια είπε πως «αν τα σφαγεία είχαν γυάλινους τοίχους, όλοι θα γίνονταν χορτοφάγοι» έχουν φροντίσει κάποιοι ακτιβιστές φωτογράφοι να το καταγράψουν, να το κάνουν εικόνα και να το μεταφέρουν σε έναν κόσμο που συνήθως τρέφεται πρώτα με την άγνοια και στην συνέχεια με τις σάρκες κάποιων ζώων -και κυρίως των γουρουνιών- που περνούν μια σύντομη και μαρτυρική ζωή προτού καταλήξουν στο ανθρώπινο πιάτο. Τα γουρούνια είναι ζώα όπου η βιομηχανική κτηνοτροφία κρατά φυλακισμένα υπό άθλιες -αλλά κυρίως μακριά από τα ανθρώπινα μάτια- συνθήκες προτού οδηγηθούν στη σφαγή.

Τα 10 μυστικά που δεν πρέπει να ξέρεις για να φας

1. Τεχνητή γονιμοποίηση

Τα θηλυκά γουρούνια θεωρούνται έτοιμα για αναπαραγωγή σε ηλικία μόλις επτά μηνών και στην πλειοψηφία τους γονιμοποιούνται τεχνητά με το ανθρώπινο χέρι ή μια μεταλλική ράβδο να εισάγεται στον τράχηλό τους.

2. Κιβώτια κύησης

Μετά την γονιμοποίηση, οι γουρούνες τοποθετούνται σε κιβώτια κύησης. Αυτά τα μεταλλικά κλουβιά είναι ελαφρώς μεγαλύτερα από τα ίδια τα ζώα και αποτρέπουν τις έγκυες από το να γυρίσουν, να περπατήσουν ή ακόμα και να ξαπλώσουν άνετα.

3. Κιβώτια τοκετού

Οι έγκυες μεταφέρονται σε ειδικά κιβώτια περίπου μία εβδομάδα πριν από τον τοκετό. Ζουν σε αυτά τα κιβώτια κατά τη γέννηση των γουρουνιών τους και παραμένουν εκεί για άλλες 21 έως 28 ημέρες καθώς θηλάζουν τα μωρά τους. Όπως τα κιβώτια κύησης, τα κλουβιά τοκετού είναι τόσο μικρά που οι μητέρες δεν μπορούν να γυρίσουν και μετά βίας μπορούν να κάνουν ούτε ένα βήμα μπροστά ή πίσω προκαλώντας ανοιχτές πληγές στα σώματά τους.

4. Ακρωτηριασμοί

Τα γουρουνάκια -που αφαιρούνται από τις μητέρες τους μετά από μόλις τρεις εβδομάδες- υπομένουν επώδυνους ακρωτηριασμούς. Αυτά περιλαμβάνουν ευνουχισμό, βγάλσιμο των δοντιών τους, κόψιμο της ουράς τους και τρύπες στα αυτιά τους - όλα γενικά γίνονται χωρίς αναισθητικό ή κτηνιατρική φροντίδα.

5. «Ευθανασία»

Όταν τα χοιρίδια είναι άρρωστα ή δεν μεγαλώνουν αρκετά γρήγορα, οι αγρότες μερικές φορές τα σκοτώνουν χτυπώντας τα με το κεφάλι πάνω σε τσιμεντένια δάπεδα ή τοίχους. Αυτό είναι η μόνη μορφή «ευθανασίας» που γνωρίζει η βιομηχανική χοιροτροφία.

6. Ζωή στο σκοτάδι

Αφού αποχωριστούν από τις μητέρες τους, τα χοιρίδια μεταφέρονται σε ξεχωριστές εγκαταστάσεις όπου θα ζήσουν μέχρι να φτάσουν στο «βάρος της αγοράς». Τα γουρούνια που είναι παγιδευμένα σε αυτές τις σκοτεινές, άγονες εγκαταστάσεις δεν θα δουν ποτέ τον ήλιο και δεν θα νιώσουν την αίσθηση του χώματος ή οτιδήποτε έχει να κάνει με το φυσικό περιβάλλον.

7. Αφύσικη Ανάπτυξη

Μαζί με την εκτροφή τους για αυξημένο μέγεθος και ρυθμό ανάπτυξης, τα γουρούνια τρέφονται με ειδικές δίαιτες για να φτάσουν γρήγορα σε ένα τεράστιο βάρος από 250 έως 275 κιλά. Τα γουρούνια που δεν μεγαλώνουν αρκετά γρήγορα, αρρωσταίνουν ή τραυματίζονται σκοτώνονται.

8. Βάρβαρες Μεταφορές

Ενώ ένας χοίρος μπορεί φυσικά να ζήσει πάνω από 20 χρόνια, η βιομηχανία κρέατος στέλνει τα γουρούνια για σφαγή όταν είναι μόλις έξι μηνών. Κατά την μεταφορά τους στα σφαγεία περνούν πολλές ώρες σε ασφυκτικά γεμάτα φορτηγά χωρίς τροφή ή νερό κάτω από δυσμενείς καιρικές συνθήκες με πολλά συχνά να πεθαίνουν είτε από το κρύο είτε από θερμοπληξία.

9. Αφαίμαξη

Στην σύγχρονη χοιροτροφία συχνά τα γουρούνια αφαιμάσσονται ζωντανά προτού την σφαγή ώστε το αίμα τους να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή της «μαύρης πουτίγκας», ενός λουκάνικου ιδιαίτερα διαδεδομένου στην δυτική Ευρώπη που παρασκευάζεται από αίμα χοίρου και καρυκεύματα.

10. Τρομακτική Σφαγή

Στα σφαγεία τα τρομοκρατημένα γουρούνια στην καλύτερη περίπτωση αναισθητοποιούνται μέσω ηλεκτροπληξίας. Συνήθως όμως σφάζονται έχοντας τις αισθήσεις τους καθώς τα κρεμούν ανάποδα και τους κόβουν τον λαιμό. Έρευνες φιλοζωικών οργανώσεων και ακτιβιστών φωτογράφων έχουν αποκαλύψει μια σειρά από φρικαλεότητες σε σφαγεία, συμπεριλαμβανομένων γουρουνιών που χτυπιούνται με μεταλλικούς σωλήνες και ρόπαλα μέχρι θανάτου.

INFO:

Ανάμεσα στους φωτογράφους αυτούς, ξεχωρίζει η Jo-Anne McArthur, η Καναδή φωτορεπόρτερ, ανθρωπίστρια παιδαγωγός, ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των ζώων και συγγραφέας, γνωστή για τα έργα της We Animals και Hidden, φωτογραφικά έργα που καταγράφουν την κακοποιητική σχέση των ανθρώπων με τα ζώα. «Τα γουρούνια γεννιούνται για να δολοφονηθούν και να γίνουν τροφή και οι άνθρωποι δεν θεωρούν ότι οι ανάγκες τους ή τα δικαιώματά τους πρέπει να γίνονται σεβαστά» επισημαίνει η Καναδή φωτογράφος και ακτιβίστρια, έργα της οποίας παρουσιάζονται απο την Κυριακή 16 Οκτωβρίου, σε έκθεση που φιλοξενείται στον «Φάρο» του Κέντρου Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος σε μια εκδήλωση που παρουσιασε η οργάνωση A Promise to Animals.

*Πηγή: Η Αυγή

Ζόφος. Πνιγηρή κατάσταση και ανάσα από πουθενά. Ενας βάλτος όπου μόνο να βουλιάξεις μπορείς. Οσο βουλιάζεις στη λάσπη γίνεσαι ένα με τα λύματα. Η βρόμα και η δυσωδία γίνονται το φυσικό περιβάλλον. Δεν έχει σημασία αν κάπου υπάρχουν θάλασσα, ποτάμια, καθαρό νερό, εσύ είσαι στον βάλτο που γίνεται βάλτος σου. Οσο ζεις και συναναστρέφεσαι με το τέρας τού μοιάζεις. Οταν κάποιος το απειλήσει το αισθάνεσαι δικό σου, το τέρας σου. Το τέρας γίνεσαι εσύ.

Ενα τέρας βίαζε μια δωδεκάχρονη. Φώναζε κι άλλα τέρατα να τη βιάσουν. Και όταν κουραζόταν να βιάζει πήγαινε να προσκυνήσει στον Αγιο Αρσένιο, να σηκώσει την ελληνική σημαία, να φωτογραφηθεί με τους επώνυμους φίλους του.

Ηλίας Μίχος: καλός οικογενειάρχης, καλός άνθρωπος, καλός χριστιανός, καλός γενικώς, που έλεγε και ο φίλος του Γιώργος Πατούλης.

Και τι έκανε η κοινωνία μπροστά στο τέρας; Στην αρχή σήκωσε τα χέρια όλο απόγνωση. Χάζεψε τις φωτογραφίες του με τους επώνυμους όλο υποψία, σχολίασε τις διασυνδέσεις του, σταυροκοπήθηκε ίσως που τα δικά της παιδιά κοιμούνταν ήσυχα στο υπνοδωμάτιο και έβγαλε έναν αναστεναγμό γιατί για μια ακόμη φορά «υπάρχουν και χειρότερα».

Τα μέσα ενημέρωσης ανακάλυψαν αρχικώς τους «πελάτες της δωδεκάχρονης», κάνοντας έτσι την παραδοχή ότι υπάρχει πιθανότητα να υπάρχει συναινετική σεξουαλική πράξη με ένα παιδί. Η κάμερα στράφηκε στην κλειδαρότρυπα για να καταδείξει την ευθύνη της οικογένειας και της μάνας. Επρεπε να δειχτεί ότι πρόκειται για μια οικογένεια σε παρακμή (ίσως και να ήταν), μόνο και μόνο για να μη γίνει η παραδοχή ότι πρόκειται για κοινωνία σε παρακμή. Η κοινή γνώμη εκπαιδεύεται επί μέρες να μην αναζητά ούτε τους βιαστές ούτε τις ευθύνες τους, αλλά να στρέφει το βλέμμα στη μάνα, στον πατέρα, στους οικείους.

Η αντίδραση αυτή πιθανόν να έχει μια ψυχολογική βάση. Αν η οικογένεια βρεθεί προβληματική, τότε αυτομάτως τα δικά μας παιδιά δεν κινδυνεύουν γιατί η δική μας οικογένεια δεν είναι. Αρα φταίνε οι άλλοι για ό,τι έπαθαν και όχι αυτοί που πραγματικά το προξένησαν. Ο βιαστής γίνεται περιπτωσιολογία και αποδεκτή

Είναι μεγαλειώδες ακόμη και μπροστά στον θάνατο που γνωρίζεις ότι πλησιάζει να μπορείς να περιγράφεις την αξία της ζωής χωρίς τον φόβο του τέλους. Ο Αλέξανδρος ακόμη και με το αποχαιρετιστήριο γράμμα του ήταν η έκφραση της διαλεκτικής. Δεν μίλησε για τον θάνατο ως μεταφυσικό φαινόμενο αλλά ως συνέχεια και φυσική κατάληξη της ζωής πραγματικότητα. Το δάχτυλο δεν δείχνει τους βιαστές, επειδή τα δάχτυλα πρέπει να δείξουν προς την πλευρά όπου λουφάζει η αυταπάτη της προσωπικής και οικογενειακής μας ασφάλειας. Η κοινωνία όμως που λειτουργεί με τέτοια ένστικτα είναι άρρωστη. Εχει λίγη σημασία αν την αρρώστια τη σπέρνουν τα κανάλια ή οι νοικοκυραίοι που θέλουν να πιστεύουν ότι οι βιαστές παραμονεύουν στις σκοτεινές γωνιές των δρόμων και δεν απειλούν τα δικά τους προστατευμένα παιδιά.

Ενας άθλιος αστυνομικός συνδικαλιστής παρουσίασε στην τηλεόραση τους παιδοβιαστές ως δεδομένο κακό και απέδωσε την ευθύνη στην οικογένεια. Ζόφος. Αν ντύνεσαι σεμνά, δεν σε βιάζουν· αν η η οικογένεια ανταποκρίνεται σε κοινωνικές νόρμες και στερεότυπα, δεν κινδυνεύουν ούτε τα παιδιά ούτε οι μεγάλοι. Ο εμετός της συντήρησης που εμφανίζεται ως τροφή της κανονικότητας.

Κανένας δημοσιογράφος δεν ρώτησε τον Πατούλη και τους άλλους πολιτικούς τι δουλειά είχαν με έναν παιδοβιαστή. Κανένας δεν ρώτησε τον Ανδρέα Λοβέρδο γιατί του έδινε δεκάδες χιλιάδες ευρώ με αναθέσεις από το υπουργείο Υγείας. Κανένας δεν ζήτησε εξηγήσεις από την εκκλησία γιατί ευλογούσε το τέρας και του έδινε πιστοποίηση «καλού ανθρώπου και χριστιανού» για να μπορεί να αποπλανά και να βιάζει. Γιατί να ανησυχήσει η μάνα όταν ο Μίχος έχει πιστοποίηση δεσπότη;

Δεν βρέθηκε ένας από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης να αναρωτηθεί για τη διεισδυτικότητα ενός βιαστή στα σαλόνια και τα πολιτικά γραφεία; Δεν αναρωτήθηκε αν αυτό ήταν αποτέλεσμα συνενοχής και δράσης ενός κυκλώματος, όπως συνέβη με τον Μαρκ Ντιτρού, τον παιδοβιαστή του Βελγίου; Δεν απάντησε έστω ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο για να ησυχάσουν όσοι ανησυχούν και να διαψευστούν όσοι κατηγορούν. Αντιθέτως, κάθε μέρα δημοσιεύονται και αναπαράγονται εικασίες και πληροφορίες για την οικογένεια. Αλήθεια, αν αποδειχτεί ότι μια οικογένεια κατεστραμμένη και άθλια είχε συμμετοχή στο έγκλημα, μπορούν να υπάρχουν παιδοβιαστές; Την Παρασκευή τη ζοφερή επικαιρότητα ανέτρεψε ο θάνατος του ολυμπιονίκη Αλέξανδρου Νικολαΐδη. Ο Αλέξανδρος ύστερα από μάχη με μια σπάνια μορφή καρκίνου έφυγε από τη ζωή. Κατάφερε για λίγο να σύρει όλη τη χώρα σε ένα άλλο πεδίο, σε μια άλλη προσωπική του διάσταση, έξω από τον ζόφο. Στη δική του διάσταση η ζωή είναι η απόφαση του ανθρώπου να υπάρχει με αξιοπρέπεια, να παλεύει, να μπορεί να την ορίζει και να δημιουργεί το αποτύπωμα από το οποίο θα αναγνωρίζεται το μεγαλείο της. Με μια συγκλονιστική ανάρτηση, την οποία είχε ετοιμάσει και ανέβηκε στα social media όταν ο ίδιος αποχωρούσε, έκανε το θαύμα. Μας ανάγκασε να σκύψουμε πάνω από τα πράγματα που έχουν αξία και γι’ αυτό διαιωνίζουν τη ζωή ακόμη και όταν σταματήσει από την εισβολή του θανάτου.

Ο κόσμος του Αλέξανδρου έχει ό,τι και ο κόσμος όλων μας, τις ίδιες δυσκολίες, τις ίδιες ανάγκες για επιβίωση, αλλά ταυτόχρονα έχει την αξιοπρέπεια, το νοιάξιμο για τον άνθρωπο, την αλληλεγγύη, τη σεμνότητα με την οποία κινούνται οι άνθρωποι που ξέρουν και μπορούν.

Ο Αλέξανδρος τίμησε τις σημαίες στις οποίες πίστεψε αλλά δεν κούνησε υποκριτικά ή επιδεικτικά λάβαρα. Ακόμη και όταν γνώριζε ότι η πολιτική του άποψη για τη συμφωνία των Πρεσπών θα τον έφερνε απέναντι σε αυτούς που κάποτε τον χειροκρότησαν, υποστήριξε αυτό που πίστευε όχι από εγωισμό αλλά επειδή πίστευε ότι έτσι θα πείσει και άλλους για το καλό της χώρας.

Τα μεγαλύτερα βάθρα του Αλέξανδρου δεν ήταν αυτά στο οποία φόρεσε μετάλλια. Ηταν αυτά από τα οποία φώτιζε ως προσωπικό παράδειγμα.

Είναι μεγαλειώδες ακόμη και μπροστά στον θάνατο που γνωρίζεις ότι πλησιάζει να μπορείς να περιγράφεις την αξία της ζωής χωρίς τον φόβο του τέλους. Ο Αλέξανδρος ακόμη και με το αποχαιρετιστήριο γράμμα του ήταν η έκφραση της διαλεκτικής. Δεν μίλησε για τον θάνατο ως μεταφυσικό φαινόμενο αλλά ως συνέχεια και φυσική κατάληξη της ζωής.

Ο κόσμος του Αλέξανδρου δεν έχει κραυγές από παιδιά που πονάνε, αλλά είναι μια κραυγή για να μην πονάνε τα παιδιά του κόσμου. Και βέβαια έχει τη συγκλονιστική εκείνη κραυγή από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000, το «μάνα, έσπασε» με το οποίο ανακοίνωνε ότι έσπασε το πόδι του. Ακόμη και τότε δεν νοιάστηκε για την ατυχία του αλλά επειδή δεν μπόρεσε να χαρίσει στους 10.000 Ελληνες που πήγαν να τον παρακολουθήσουν στο Σίδνεϊ το χρυσό μετάλλιο.

Στο τελευταίο του γράμμα, που ξεχειλίζει από αγάπη για τους ανθρώπους και τη ζωή την ώρα που το τέλος είναι μπροστά, ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης, παρότι στωικός και ήρεμος, βγάζει την τελευταία του κραυγή. Μακάρι στα αυτιά όλων μας να ακουστεί όπως είναι: με το μεγαλείο και το αποτύπωμα της ζωής μας ή με μια ζωή άψυχη; Με τους Μίχους και τη φάρα τους ή με τους Νικολαΐδηδες;

ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΞΕΒΑΝΗΣ

Πηγή: documentonews.gr